SÜRMANŞET...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Terk edilmiş düşlerim var şimdi ve maviden bozma yanılgılarım: Eşlik edenin varlığına duymadığım şüphe ve kilitli yürek çekmecem. Uyumsuz bir halkayım ben en başta kendine muhalif Aşkın ritmiyle tetiklenen sözcüklerden Arda kalan izler Sürmanşet duygularım Menşei olmayan bir yitim Cüret edip de sevmeye dile gelmeyen Bu yüzdendir uzaklığım aşkın varlığına. Hasretim ben kendime Haset edenlere anlamsız gözlerle bakan Özlemin rengiyim bazen çivit mavisi Bazense çivilendiğim bir duvarın uçuşan perdesi Armağanıdır aşk evrenin Evreleri yitik bir gülümsemenin eşiğinde Salındığım bir ileri bir geri Kurmayı unuttuğum saatse uykumu tetikleyen Artık yılıyım belki de gövdemin Dikiş tutturamadığım her kumaş Oysaki ipektendir tenim ve tinim Kaygan zeminde yürümeyi öğrenemedim gitti Bir hüzün resitali ise şiir Noktayı koyana kadar Sökün eden duygular Diviti bitimsiz bir tesellidir Röntgenini çektiğim ruhum nasıl da azar azar Beni tartaklar. Büyülüdür yüreğim Devasa bir büyüteç iken kalem İhbar ettiğim yer gök Sığamadığım bedenim Nihayetinde firar edip uçuşa geçtiğim Evren. Solansa gün Sevdiğim aralıksız. Yüzüme çarpan bir tokatsa yalnızlık Telaşla koştuğum nasıl da pervasız Bir ıssızlık Islık çalanlar Bir de top oynayan in cin Metanetim babadan yadigâr Ve haysiyetim Şerefimle yaşamanın ötesi Yasım bile gizli Hem bakmayın siz nemli sözcüklerime Ninni gibidir yüreğin hıçkırığı Tıknefes değil de koca bir hevesle Koştuğum o istikamet Bilmesem de nereye gittiğimi Elbet teslimiyetim kayıtsız şartsız Rabbime… |