SON IŞIK
Sokaktaki en son ışıkta sönmüştü
Etrafı gecenin derin sessizliği bürüdü İnsanlar bu dünyadan bir süre göçer gibi uykuya dalmıştı Yalnız belki de hastaların ve sevenlerin uykusu kaçmıştı Dışarısı karanlık ve ıssızdı Bir ümit ışığı arayan gözlerim yine yalnız kaldı Sevginin karşılık görmemesi; çaresiz bir hastalık gibiydi Hayallere dalıp giderken; ramazan davulcusunun sesi geldi İstedim gece bitmesin Kalbim yeni bir günde ümitlenmesin Acılar ve ızdıraplar bitsin Böyle yaşamaktansa ecelim gelsin Hüseyin YAVUZKAN |