NE YAZIK Kİ ÖMÜR BİTİYOR
Zaman tükenip gidiyor
Yaş kırk dokuz, elli Artık ihtiyarlık başlıyor Yolun sonu belli Memlekette yaş ortalaması altmış, altmış beş Gösterecek yok başka eş Rahmetli babam altmış altısını zor buldu İnsan gibi yaşayamadan öldü Yıllar hep karalı yaslı geçti Güneş üstüme bir gün doğmadı gitti Hep genç kalacağım sanırdım Saçlarım ağardı da gitti Ne çabuk kalbime hüzün, gönül dağıma kara bulutlar çöktü Dünyanın kahrı bu kadar mı çoktu Yaşadığımız alem sanki büyük bir bahçe İçerisinde çiçekler, güler ve zararlı böcekler binlerce İnsanların içinde de var böylece Hep ölüm aklıma gelir karanlık gecelerde Bizde geçip gideceğiz bir gün sessizce Yaradan dan başka kimse bilmez; nerede, nasıl ve ne zaman… Kurtuluşun yok ki bu gidişattan. Hüseyin YAVUZKAN |
Çok yaşamak değil maksadımız ,hayatı hayattan zevk alırcasına yaşamaktır...Bunu da herkes başaramıyor ne yazıkki...:(((
Kutlarım kalemini...
Sevgimle...