GİBİ
Taştım da içimde / bir deniz gibi
Ağlara tutulmuş / satılmışım ben Sahilde çiğnenen / bir çakıl gibi Dingin bir yüzeye /atılmışım ben Kendimden uzağa / kaçan yoz idim Sınırları aşmış / bozuk doz idim İçine kurt girmiş / çürük koz idim Ateşler üstüne / çatılmışım ben Dert, keder başıma / çorabın ördü İnsanlar içinde / hep beni gördü Ayrılık ve hasret / yıllarca sürdü Şimdi de çöllere / itilmişim ben Yanmış da yüreğim / küle dönmüşüm Dostlardan uzakta / yele dönmüşüm Baş kalbi tanımaz / ele dönmüşüm Zoraki nisyana / ütülmüşüm ben Özbekoğlu bezgin, dertli ve naçar Dostum dediklerim hep beden kaçar Hak’kın rahmeti bol, kapılar açar Hak’ka giden yola katılmıştım ben 21.04.2022 Durmuş Ali ÖZBEK --------------- Nisyan: İnsan kelime olarak “nisyan” kökünden gelir. Nisyan ise unutmak demektir. Dünyanın bir imtihan yeri olduğunu unuttuğu gibi. Oysa,ruhlar aleminde söz vermişti yaratıcısını unutmayacak, onun koyduğu kurallara uyacaktı.ama,uymadı, unuttu. unutma zafiyetini gösterip unuttu. Çünkü insan unutan demekti. Naçar: çaresi, çözümü olmayan, çaresiz olan. |