Çekip Gittiler
Sayısız obanın köyün ağası
Üstlerine kayıtlı bağı tarlası Ayağında potin süslü urbası Cepsiz kefenlerle çekip gittiler. Büyük konakların lök gelinleri İşten doğrulmadı asla belleri İlmik desen dokulu kilimleri Odaya sermeden çekip gittiler. Ektiler biçtiler bağı bahçeyi Doldurup harmanda her bir köşeyi Rüzgârda ayırıp saman taneyi Ambara koymadan çekip gittiler. Kimi padişahtı kimisi çoban Biri ipek urbalı diğeri üryan Kimseye kalmadı unvan ve makam Şanları olmadan çekip gittiler. Servete kul oldu zalim olanlar Garibin yetimin hakkın çalanlar Zorba halleriyle korku salanlar Murada ermeden çekip gittiler. Nasıl mağrurdular kibirleri çok Yoktan var oldular vardan ise yok Cümle aç yatarken onlar ise tok Hal hatır sormadan çekip gittiler. Devrimî mülkü yok yaratılanın Sermayesi iyilik insan olanın Dünya denen iki kapılı hanın Sırrına ermeden çekip gittiler. Devrimî.(çinitaş).23.04.2022.mamak |
bizlere ölümü, dünyanın gelip geçici olduğunu, ahireti, hesabı
hatırlatmaktadır.
Şiirde tema olarak,
dünyada denilen iki kapılı hanın güzelliklerine aldanılmaması,
'dünyayı ver, ahreti al;
kazanırsın'
anlayışı verilmektedir.
Şair ne kadar da haklı.
Çünkü Allah için yaptıysan
göm gitsin. Ahirette filizlenir.
Maalesef dünya kalbe yerleşince,
ahret; kalpten göç eder gider.
İnşallah
öteki âlemi
hep hatırlayanlardan oluruz.