Yâ Hû
Kış utanır sevdasıyla oynamaktan
Gözlerde maymun mu var Ihanetinde yaş dökerken aralanır Vedâ busesiyle Maviysen bir vaveylâ çıkar Tutsaklığa Sarıysan nazar besle Yeşilsen öp yanağından kedinin rengini bilir misin? Üstüme yoktur yalan dizmeye Korkakça savurmaktan Delinin biriydi desinler yâ hû bana Ana karnında çocuk Esmasıdır kalbinde yatanın Gönlüdür Kadehinde döktüğün şaraba ait Ne yarar yüzüne asık duran erbabın Sür/elimde nurdan akan ağıdı Eyvah Bir pottur kırdığım diyeyim ben de Değirmene götürdüğüm bir çift sözü Serçe parmağında yandığım özü Kıskanç mısın aşk ı deryaya billûrsun bilirim seni Kur yapmaktan kim nefret besler yâ hu Bir hasrete dizdiğim semazanlerine Bir şiirdir yârım yârım yandığın.. Gezgin imgeler.. |