Ömür Treni
İyi dinle arkadaş,ömür dediğin var ya,
Bir "Tren yolculuğu"hayat bundan ibaret O Tren kıvrılarak,o raylarda akar ya, Son durağa varmaktır,o Trendeki gayret İlk tanıdığın İki yolcu canındır senin Onlar bu hayattaki,senin olma nedenin Onlardan kaynaklanır huzurun ve güvenin Onların biri annen,biride baban elbet Hep seninle olacak zannedersin onları Seyahatleri biter geliverir sonları İstasyonlar doldurur zamanla vagonları Kimi dost kimi kardeş ve, O gelir nihayet O, canına canandır bu yolculukta elbet Aldığın her nefeste,nefestir ilelebet An gelir O da içer ecel elinden şerbet Bir yalnızlık başlarki,çığlık atar Hürriyet İnsanoğlu bir tohum bu dünya bir kara yer İster bir kadeh kaldır ister seccadeni ser Son durak geldiğinde ecelin seni bekler Bir varsın bir yoksun hep bu böyle ilelebet Bu Tren seferinde daha neler var neler Neşe umut kederler beklentiler hayaller Merhabayla başlayıp vedayla tükenenler Güzel görmeyen gözde misafirdir esaret Her yolcunun mutlaka vardır bir son durağı Her yolcunun yoluna felek örmüştür ağı Yokluğunu hissettir ol sevginin yumağı Arkandan ağlasınlar sen de onları seyret Onuncu köyün Ozani karapece |