ALO (MERKEZ BANKASI)

Bir gece saat üçtü ya da biraz noksandı
Telefonum titredi zili çaldı muhterem
Arayan numaranın ülke kodu doksandı
Ellerim felçli gibi öyle kaldı muhterem

Bu saatte aranmak, sessiz kaldım tıkandım
Dedim, belki de Merkez Bankasına atandım
Telefonu açmaya pijamayla utandım
Çizgili pijamamın rengi soldu muhterem

Kendini topla dedim, gerek yok gerilecek
Belki de kabinede bakanlık verilecek
Yoksa gecenin körü ne işi görülecek
İçimden İçişleri gidip geldi muhterem

Telefon bir kez çaldı, bana çok uzun gece
Belki Büyükelçiyim, dedim yok ingilizce
Bir ihtimal de dedim milli takıma hoca
Gönlüm Boğaziçine rektör oldu muhterem

Bu kadar yeşillenme gecenin bu köründe
Diploma bile yoktur senin gibi birinde
Tırnağı olamazsın bakanın rektörün de
Şu telefonu aç bak, acep n’oldu muhterem

Kendimi toparlayıp yes tuşuna bastım, yes
Ürkek güvercin gibi almadım bile nefes
“Alo yanlış numara” dedi karşıdaki ses
Kabakçı uykusuna yine daldı muhterem.

HAKİKİ KABAKÇI