GÜL KOKUSU
Beni mutlu eden iki şey vardı,
Ne çok severdim bilsen, onları. Biri güldü, diğeri gülüşün, Dikeni batınca elime, gülün. Çıkardım hayatımdan gül kokusunu, Yüreğimi lime lime edince de gülüşün, Sileyim dedim, ama silemedim seni. Başladı bende, ya gülerse korkusu. Bilirsin, dayanamam gülüşüne, Kapılırım yeniden sana. Ne zaman bir gül görsem, İçin için sızlar parmağım. Gülersen bir kere, Nasıl dayansın yüreğim? Ne kadar inkâr etse de dilim. Bir gülü, bir gülüşünü özledim. |