Yokluğunun Ertesi...Dumansız bir ateşin mekanıyım ben İçimde aşk ve sevda yanıp tutuşur Sen bilmesen de olur ey sevgili Varlığın yeterli ve kafi, Yokluğuna hiç alıştım sanma sakın İçimde özlem bilmez tükenmek nedir Bilsen de ne fark edecek ey sevgili Varlığın hep oranın sahibi, Şu üç günlük ömrüm koca bir zindan İçimde bilemediğin kadar bağlamış karalar Hiç bilmesen çok daha iyi ey sevgili Varlığın güneşin bir habercisi, Bu son bir teselli muhtemelen İçimdeki umudu hep yaşatıp durur Nerden bileceksin yarınları ey sevgili Varlığın belki yokluğunun bir ertesi... * Berlin, 11.04.2022 * Talat Özgen |