KARAGÖZLÜM
İnsan Sevdiğini Kaybettiğinde.
Yanar Yüreği, Yanar Ya. Kolu Kanadı, Kırılır Ya. Canı Yanar da Diyemez ya. İşte Alev alev yandı yüreğim. Oysa Seninle Hayallerimiz Vardı. Bulutlar Üzerinde Gezdiğimiz. Gönül Sarayımız vardı. Deniz kenarında çıplak ayakla bastığımız. Kum şahitti sevgimize. Güneşin batışını izlerken. Gözlerime dahi bakamadığım. Deniz bakışlın idim. Senle Birlikte Güneşimde gitti. Bahçemdeki papatyalar soldu. Pencereme kuşlar konmaz oldu. Kendimden bile sakladığım Ümitlerim vardı. Belki Dönersin diye. Konuştuğum aynalara dahi diyemediğim. Aşktı Bu sana olan. Hor hakir gördüğün sevdamdı. Oysa ruhuma ab-ı hayat olan. Kara gözlerine hayran hayran bakarken. Senin umursamaz tavrındı. Beni paramparça eden. Yoruldum derken Sızlamadı Kalbin. Sana Olan Aşkımı. Sevgimi Görmezden Geldim. Oysa Ben Yormadım Senİ. Kıyamazdım kara gözlerine bakmaya. Şimdi elimde kalan son resminindi çerçevesi kırıldı. Cam kırıkları elime değil kalbime battı. @incitme_bir_gonulu |
Yüreğinize kaleminize sağlık...
Saygılarımla...
Sağlıcakla kalın..