Düş tohumları ektim gerçeklere: varamadığım k/ayıp yakası şehrin

Elem kuşlarında saklı şecerem, sesim
Matemim mabedimle yarılanan
Yanık sesi özlemin
Hep de toz kondurmadan sevdim.
Mealim mevsim
Meramım gizem
Melankoli saklı değilse de içimdeki çekmecem
Aralıksız dolar boşalır
Yâd ettiğim dünümde saklı nazenin varlığın
Aşka düştüğümün ertesi
Sevecen sesinde sevdanın
Yanık güftelerle süslediğim ruhum yüreğim
Aralıksız kıpırdanır

Öznemsin ve özverim ve özlemim
Hey gidi he, aşk
İhbar ettiğim illa ki andaki mevcudiyetim
Döşünde yanılgıların
Desturumdur iyi niyet ve şavkım
Yanıldığım kadar da yanarım
Ama asla yakmam seni
Buseler kondurduğum yüreğin güvertesi
Bil ki kaptan köşkünde bu sevginin
Bazen şiirler dizdiğim
Bazen akan su gibi içime çektiğim
Bir sol anahtarı belki de bu aşkın kapısını açan
İçine girip de döndüm mü sağa
Sığırcık kuşları şakıyan

Adeta sancağım
Adeta sırdaşım
Adeta sağdıcım
Ekle yerlerinde gecenin
Minnacık yüreğimle tavaf ettiğim
Evrenin gizi
Ruhumun izi
Sökün eden her yaşın nemi
Silense meleklerim illa ki

Bir kördüğümüm ben
Bir de kordan hecelerim
Niyet edip daldığım uykum
Seni rüyalarımda görüp gerçek sandığım
Aşkın sağanağı
Yalnızlığın kifayetsizliği
Kibar bir sunumdur şiir
Kala kaldığım yerimde
Bazen mıhlanıp da dünümde
Akan matemin feri
Sessizliğinse hicreti:
Bitmez asla bitmeyecek mutluluğa hasreti şairin
Ilıman bir iklim olsaydım keşke
Sabahları dokunsaydım gökten sarkan saçına
İmha edemediğim şu zulüm sonlansaydı keşke
Solmasaydım ah, solmasaydım bitimsiz neşrimle

Dünüm ve günüm
Yalan da değil hani büyümediğim
Solsam ne ki sarardığıma bakma
Ölsem özler miydin beni?
Hem bakma sen şair ve de bir çiçek olduğuma
Ben öyle eserim ki tozu dumana katarım
Hep de yapmadım mı yaşadığım kadar hüznün de
Nabzını tutarım
Bazen alamadığım nabzı yeniden canlı kılarım
Sudan sebeplerle yanmaz içim
Bir içim su olsan bile söyle kimin için?

Yandığıma delalet şiirler
Tutumumda saklı nice kehanet
Varsın olsun sefalet
İçimde yanan ateşin külüne esaret
Nazenin varlığım bir de çınlayan yürek
Ödemeye razıyım bedelini sevdanın
Ödünç almadım ben bu aşkı hem
İçimde bir ömür aralıksız tüten
Katıksız ve yalansız ve pervasız bir çehre saklı içimde

Pençelerini geçiren zalime kafa tuttuğum
Yaşadıkça da şakıyacağım
Mademki bülbülüm sevdalı güle
Mademki gülüm yandıkça yüreği esen yel ile
Ne sevdam sonlanır ne şiir
Ne meram bulurum ne de sorarım neden diye
Solduğunda günün gömdüğüm
Soluduğumda umudu yeniden doğduğum
Bir öyle bir böyle miyim?
Bazen gül bazen bülbül
Asaletimse saklı sessizliğimde
Dile gelmeyen neyse saklıdır en ulu mecliste.