Sen doğru, ben doğru,
Ben yanlış, sen yanlış,
Var mı ki ! Birbirimizden farkımız ?
Kusursuz kul olmazmış..
Kusur gözetenin,
Dostu da kalmazmış,
Dil insanın en güzel
Ve en kötü organı imiş,
Bu sebepten olsa gerek
Zehiri de, panzehiri de,
Dilin kendinde imiş..
Tatlı dil yılanı deliğinden, çıkarırken..
Acı söz insanı öldürür imiş..
Kalpler Allah`ın evi
Ne varsa âlemde o gizli ademde,
Bütün esmalar senin içinde,
Gönül gözünde..
Içindeki tohumlar ya çürür,
Ya fidan açar,
Hidayet bir makamsa,
Az kula nasip olur bu dünyada,
Sen kendinle ve Yaradanla meşgul olunca,
Çekilir aradan bütün karanlıklar..
Herkes kendinden mesuldür,
Kimsenin sevabı ve günahı,
Kimseyi bağlamaz..
Şükür bir nimettir,
Cemal`i ve Celal`i
Yaratan yine yüce Mevladır..
Bir döngü içinde sınanır kullar,
Kâh istediklerini verir sana Yaradan,
Kâh kahır ile terbiyeye çeker,
Hikmetinden sual olunmaz,
Ya unutturur sana kendini,
Kâh yakın eder kendine,
Dostluk makamına layık görür kulunu..
Yarattıkları içinde,
Bir tek insana bahşetmiştir,
Bu özeliği, bu güzelliği..
Onca Allah dostu geldi geçti,
Hepsinin değindiği, bir idi..
Dışarda arama hiçbir şeyi,
Ne varsa sende, senin içinde
İhlas ile tutun, Rabbine
Bu dünyaya çokta meyletme..

Şiir: Gönül Çeşli
11.04.2022