D O S T L U K T Ü R K Ü S Ü

ŞİİR NO: 141 * 01-01-2009

ÖMÜR, NE KADAR KISA,
BU, DEĞİŞMEZ BİR YASA;
NEŞELENMEK DURURKEN,
NEDEN?.. ÇEKELİM TASA!..

Kavgadan, kim bulmuş kâr?
Dargınlık, neye yarar?
Pişmanlık, ömre zarar!
Artık sen de, ver karar...

GÖNÜLLER, BİR OLALIM,
TEK BİR YÜREK, ATALIM;
DOSTLUK İLE DOLALIM,
SEVEREK.. YAŞAYALIM...

Hep birlikte, el-ele,
Dostluğu, versek dile;
Birer, beyaz gül ile,
Bize dostluk, az bile...

VER ELİNİ, ARKADAŞ,
DAİM OLALIM, KARDAŞ;
OLMASAK BİLE, ADAŞ,
BİZLER, OLALIM SIRDAŞ...

Ayni Rabb’in, kul’uyuz,
Herkesten, sorumluyuz;
Ayni saf’ta, dururuz,
Cennet’e kavuşuruz...

ARTIK, DÜŞÜNME DAHA,
YA!.. ÇIKMAZSAK, SABAHA;
GEL. GİRELİM, KOL-KOLA,
YÜRÜYELİM, YARINA... (Allah’a)

11-07-2007 SAAT:05:00 Konak-İZMİR..
Mürsel Münevveroğlu (munevveroglu@hotmail.com)