Yavrucuğum
Gözlerim yağmura susamış
bulutlar ne etsin el mahkum veda busesi musallada kalmış bir fatihaya muhtaç merhum Gönlüme ilk toprağı sevdiklerim attı dostlar ve diğerleri ile el değiştirdi kursağımda kalan umut boğazıma battı gönlüm atılan toprağı kabul etmedi Samimiyetine inandığım kim varsa kar oldular dağlarımda erimeyen gözlerim yakup misali feda oldu evlat yoluna derman bulmuş mudur derdini söylemeyen Ellerimde tuttuğum zaman kol saati gibi gezerken benimle korkmazdım ölümden teslim etmeye korkar oldum emaneti bırakma sakın yavrucuğum tut ellerimden |