Yarına Kalır Düşlerim

Gün bitti yarına kalır düşlerim.
Sisler arasından süzülür ikindi sarkaçları,
Grilik kaplar sokağı, yüzleri ve ardından etrafı.
Son demini yaşar ümit ve beklentiler.
Tüm işlerin kerahete karıştığı vakittir.

Hele birde sonbahardaysa yarım kalmış ve yarına kalmış düşlerim.
İliklerine kadar üşütür seni evham,
Titretir korkuların.
Nereye dağılır bu kadar düş,
Neden eli ayağı çekilir beklentilerimin akşamdan.

Akşam ki, kıyamet habercisi,
Akşam ki ürperti.
Hayır ve şer karışır birbirine.
Ölüme hazırlar sanki netameli sokaklar.
Ve eritir düşleri netameli yataklar.

Daha düşlerimin sabahına çok vakit var,
Karanlık çöker gözlerime hışımla.
Griliği de kaybolmuştur bu günün,
Nurlu bir yarının düşleri ile başlar bu gamlı gece.

Sabah olsun,
Sabahı olsun düşlerimin feryadı başlar.
Ümit ve dua yatağı olmakta artık gece.
İhtiyaçlar dökülür bir bir, hayalden dillerime.
Göz gözü görmez bu karanlık gecenin ortasında.
Karamsar nefis durur karanlığında gecenin.
Lakin sana bakan bir göz vardır nitekim.
İşte budur yarına kalan düşlerime tek müjde.
Ve belirir bir nebze yalancı aydınlıklar.
Ve ardından kaybolur tüm umutlar.

Bir imsak çizgisi belirir ufukta,
Ve bir diriliş müjdesi verilir tüm canlılara,
Yeniden yaratılma gibidir şafak,
Gecenin karanlığından ;
Yarına hamile kalmış düşlerin doğum arifesidir.
Yeniden doğuma secde eder mevcudat,

Bu günün güneşi.
Yarına kalmış düşlerime doğar saki.
Bir umut doğar içime,
Bir filiz açar toprak,
Yaprak çiğe doymuştur,
Çimenler kırağıya.
Sisler vadiyi okşayıp geçer.
Bulut zirveye bir selam çakar.
Dalgalar buluşur koylarıyla.
Bebek açar gözlerini hayata,
Bir ezan sesi duyulur uzaklardan.
Horoz ben buradayım der,
Kuş cıvıldar,
Bir uluma duyulur,
Her canlı verir tekmilini.
Düşlerim güne bismillah der
Öyle başlar,
26/27.11.2013
Atila Yalçınkaya