SEN GELMEDİN YÂR
Gün, ay ve mevsim, sonra da yıllar
Hepsi geldi geçti, sen gelmedin yâr Papatya, kahve de, açıldı fallar Gönül seni seçti, sen gelmedin yâr Kaç kez adın andım, tüm hecelerde Kar eksik olmazmış, dağ, yücelerde Hiç geçmek bilmeyen, kör gecelerde Uykularım kaçtı, sen gelmedin yâr Adını aşk koydum, kendi lehçemde Maviye aşıktım, zaten, gökçemde Nevm bahar ayında, gönül bahçemde Erik çiçek açtı, sen gelmedin yâr Arılar çiçekten, yaparken balı Sarısı, beyazı, mor ile al’ı Bu yüzden bülbüller, doldurur dalı Güller koku saçtı, sen gelmedin yâr Mutluluk her zaman, olmuyor baki Her türlü renk gördüm, samani, haki En güzel kadehte, sunarken saki Aşık bade içti, sen gelmedin yâr Ne hoştur manzara, sulak yerlerde Koyun kuzu oynar, bizim orlarda O şen yaylalarda, ve hoş kırlarda Kelebekler uçtu, sen gelmedin yâr Lüzumsuz şu gönlün unutmaz onu Bir de yazıyorken, sevdaysa konu Şimdi buralar da, baharın sonu Kuşlar bile göçtü, sen gelmedin yâr Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ NEVM BAHAR : İlk bahar |
Sırılsıklam, aşık olup severdim
Uzaklardan, cemalini izlerdim
Sevenler buluştu sen gelmedin yar