Balık Boşluğu
Boğazımdan göğsüme
Bir harfin kayganlığıyla İnen tedirginlik Yalandır gırtlağımda Bir nefesin yeşillendiği Meşhur mavilere Kadavra parçaları atan Meçhul bir periyim aslında Dökme saçlardan sobalarda ısıtılmış Buğulu bir telaşa giydirilmiştir Pullarımın parlaklığı Ahengim sorguya açık Hüznüm yargıya Hiç kimse emin değil dürüstlüğümden Denizi yakamozlayan ben değilmiyim oysa Güneşi kandırıp da Dalgaların koynuna sokan Hiç kimse aldırmaz beyazlığıma Lekeli bir şüpheyle yaklaşılır Berraklığıma Öyleyse mercanlar arasında Kokuşmama gerek yok Köpük serüvenlerine atılmalıyım Pazarlar pazarında hemen şu anda Üç otuz bedele satılmalıyım Şöhretim büyüsün ki Yalnızlara mut katsın Aydınlık bahçelerim O zaman ellerimi İnkara yeltenilemez Bir taş katılığına bürüyeyim Geri dönülmez yollara Yola gelmez bir inatla sapayım Ki Akşam alacalarının gadrinden Payıma mavi düşmesin 18 Ocak 2007 Şükrü Özmen |
Yalnızlara mut katsın
Aydınlık bahçelerim
O zaman ellerimi
İnkara yeltenilemez
Bir taş katılığına bürüyeyim
Geri dönülmez yollara
Yola gelmez bir inatla sapayım
Ki
Akşam alacalarının gadrinden
Payıma mavi düşmesin
şen maviler hep aynı güzlelikte ve aynı umutta olsun.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize