Cumartesi Anatomisi
Uykumu ebabiller taşlayabilir
Serin sofalarında yatmazsam Sahil kulübelerinin Rüyamı şairler yıkayabilir Derin damlalarımla Oymazsam şiirlerini Karanlık kalemimi saklayabilir Nefretle bulanık acı tatları Kağıdın rahmine dökmesin diye Sigaram boş yere küllenebilir Ciğerime dolmadan Tütsüsüyle hayalimi fonlandırmaya İçimde deli taylar oynaşabilir Ruhumda kurak tarlalar Bitmesin diye Sefiller sadakamı reddedebilir Dalaşmaktan yorgun,eve döndüğüm Alaca bir akşamüstünde Çocukluğum çalınabilir Kolluk güçleri tarafından Cıvıltısı tehdit sayıldığından Şiddetim zavallılara kıyaslanabilir Sütten ağzı yanmış Melekler tarafından Tenimi darağacı üfletebilir Dünyanın çizgisiz dudaklarından Zamanın çürümüş ciğerlerine Hüznümü bir çocuk anlayabilir Daha düşmediği ana rahminden Ömrüme bin ömür katarcasına Korkumu karabasanlar yadsıyabilir Nefretle giriyor oluşumdan Dehlizlerin karanlığına Zindanlar ışıkla yırtılabilir Vedasız ayrılıklara girgin Yürüyen karaltılarla Zamanlar zemine oturabilir Belkiler çünküye devrildiğinde Ölünmez bin ömür yaşanabilir Sonsuz’un bir noktalık arazisinde... 6 Aralık 2007/Cumartesi Şükrü ÖZMEN |
Ölünmez bin ömür yaşanabilir
Sonsuz’un bir noktalık arazisinde...
budur!....