*** BİR POLYANNA' MI YIM ***
************************
Kurusun yaşları gözlerimin, içimin ateşleri Bir kül yığınına dönsün. Sep serin pınarlar aksın göğsümden Çekemiyorum dayanılmaz acıları ... Yoksa yaşamak haram mı ? Gülmek yasak bana ... *** Ben yaşıyormuyum Sana doğru koşuyorken Ama hep aynı yerde sayıyor ayaklarım. Kulaklarımda en acımasız çığlıklar Benim usumda yalnızlık, bir de anılar var. *** Bilsen ki yokluğun beterin en beteri Yağmurlarda bekliyorum penceremde. Gözlerin diye yıldızlarla konuşuyorum Ama tutamıyorum ellerini, sesini özlüyorum. Öylesine korkunç yokluğun Ve öylesine ağlamaklı her baktığım yüz Dayanılmaz oluyor yaşamak ! Artık ben bir Polyanna’ya bürünüp Silmek istiyorum usumdan acıları ... *** Bir bir toplayıp anıları gömüyorum Fırat’ın yeşil sularına . Bir iyice yaktıktan sonra tüm resimleri Külleri ile uçmak istiyorum gökyüzüne Sonra sana sesleniyorum... böylece ... Ve, bir Polyanna oluyorum... yine ... Sarılıp sarılıpta siyah güllerime *** Dağlar ile yarışırken İçimdeki deli dolu hasretin Bunca tükenmişlikten sonra Söylesene ... olabilir mi yim Ben de POLYANNA ?.. *** Günay Koçak 30.3.2022 |
Empati kurmak,hiç kimseyi kırmamak bu ve buna benzer erdemler ne güzeldir.
Rab'bim böyle olmayı nasip etsin herkese.
Harika bir şiir okudum Mahir kaleminizden.
Kutlarım gönül sesinizi.
Ramazan-ı şerifiniz kutlu olsun,hayırlara vesile olsun.Esenlik dilerim.