ben köyüme dönmek istiyorum tüm rüyalarım oraya vuslatı arzular tüm hayallerim oraya dönüşe kurulu yılların silemediği bir heyecanla yarım kalmış heveslerle
göğün altında uzanan uçsuz bucaksız yemyeşil çimenler aşkına gürül gürül akan ırmaklar ulu ağaçların gölgeleri aşkına ikindi vakitlerinden sıçrayan yağmur damlaları dalından birer birer kopmuş ıslanmış yapraklar aşkına yıkılan evler ve unutulan isimler aşkına ben köyüme dönmek istiyorum
yaşanılan o güzel günler kalmamalı tozlanmış fotoğraflarda kırlarda yine el ele yürümeliyim ölesiye bir kavuşma olmalı benim köye dönüşüm tekrar şenlenmeli dört bir taraf ve tekrar o soylu kiraz dalları gölgelemeli güneşin harlı alevini o uçsuz bucaksız bozkırlara çocukluğumun kutsal manasına dönmeliyim yeniden
ben köyümü özledim kapıların her gün besmele ile açıldığı komşuların birbirini selamlamadan geçmediği o anları özledim çiçeklerin beyazdan mora mordan kırmızıya dönmeye başladığı sonbaharı sobada gürül gürül yanan odun ateşini ramazan günlerinde kılınan teravihleri kadir gecelerinin coşkusunu bayram sabahını özledim
köyümün en çok ezanını özledim ahmet hocanın saba makamında o müstesna davudi sesini uzakları yakın eden o şahadet sözlerini elif ba öğrendiğimiz taş duvarlı camide aynı safta çocukluk arkadaşlarımla namaza durmayı özledim ve köprüler kurup yüreklere yarenlik kurmayı özledim zamandan mekandan münezzeh öylece
alıp başımı köyüme gitmek istiyorum bir kuş gibi kanatlarına yüreğini de iliştirip sessiz sedasız beni bekleyen dere tepelere ufka kadar uzanan dağlara hayallere dalmak istiyorum ağaçlarda cıvıldayan kuş sesleriyle o uzun sessizliklerden soluksuz geceuykularından uyanmak istiyorum sabahlarca
ben köyümü özledim çocuk cıvıltılarının akşam ezanına dek dinmediği komşuların birbirini ailelerinden saydığı hayatın akıp gittiği zamanları sıcak etkileşimleri , samimi insanları mevlit ve sünnetleri üç gün üç gece düğünleri iyiliğin, güzelliğin zemin bulduğu köy halkını özledim
yine de bir teselli yeşeriyor yüreğimde uzaklardan lahuti bir ses geliyor içime işliyor yasin suresi canım nasıl da secde çekiyor şimdi bir solukta ulaşabileceğim bir cami olsa şurada hıçkıra hıçkıra ağlasam bir mabedin kucağına sığınmanın dayanılmaz hasretiyle kutsasa benliğimi o manevi ulvilikler
ben köyümü özledim ağaç gölgelerinin üzerime düştüğü patika yollarını gökyüzüne en çok yakışan beyaz ve maviliği uzun uzun seyre dalmayı bir göl kenarında göçen turnaları el sallamayı özledim kurbağa bağrışmalarını çırçır böceklerinin zırıltısını ciğerlerime dolan kır havasını özledim
bir yığın düşünce var şimdi zihnimde beni köye çağıran bir aidiyet duygusu var haydi kalk diyor köyümüze gidelim yüce gönüllü insanların olduğu yere
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ben köyümü özledim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ben köyümü özledim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ellerinize yüreğinize emeğinize sağlık hocam güzel bir şiir tebrik eder kutlarım bu güzel şiirinizi ve sizi kaleminiz kavi ilhamınız bol her şey gönlünüzce olsun sağlıkla kalın iyi günler diler sonsuz selam ve saygılar sunarım...
Çok çok güzeldi,çok acıklıydı, sevgi ve iözlem vardı,Hakikat vardı, o güzel yüreğine sağlık Üstadım , ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü kutluyorum Dualarımla selamlarımla
ben köyüme dönmek istiyorum tüm rüyalarım oraya vuslatı arzular tüm hayallerim oraya dönüşe kurulu yılların silemediği bir heyecanla yarım kalmış heveslerle
göğün altında uzanan uçsuz bucaksız yemyeşil çimenler aşkına gürül gürül akan ırmaklar ulu ağaçların gölgeleri aşkına ikindi vakitlerinden sıçrayan yağmur damlaları dalından birer birer kopmuş ıslanmış yapraklar aşkına yıkılan evler ve unutulan isimler aşkına ben köyüme dönmek istiyorum
Köy deyince önce dedem kokuyor ortalık. Kırmızı toprak ve bereket yani. Ağılın harmandan yardırıp şöyle, coruha a doğru veriveriyorum kendimi. Bodur çalılıklar, tozlu yollar ve öbek öbek insanlar. Dedemin nasırlı mübarek ellerinde ellerim. Coruhun suları köpük köpük oluyor. Gök bir başka mavi, su bir başka berrak, toprak bir başka bereketli ve insanlar bir başka samimi geliyordu o yıllarda bana.
Üstadım kaleminize sağlık . O kadar güzel şiirler ki ruhu okşayan Saygılarımla
ben köyümü özledim ağaç gölgelerinin üzerime düştüğü patika yollarını gökyüzüne en çok yakışan beyaz ve maviliği uzun uzun seyre dalmayı bir göl kenarında göçen turnaları el sallamayı özledim kurbağa bağrışmalarını çırçır böceklerinin zırıltısını ciğerlerime dolan kır havasını özledim
çok güzel resmetmişsiniz değerli şair ve lakin kaldı mı ki eskisi gibi
Kırsal yaşama özlem duymayan yoktur. Bu pastoral yaşam,teknolojinin esaretinde olan insan için sanki bir kurtuluş,bir nefeslenme için düşünülür,özlem duyulur. Şiir bu duyguları çok güzel anlatmış. Değerli dost Sn.redfer,her zaman olduğu gibi yine güzel bir konu şiirinizde hayat bulmuş. Okumaktan büyük haz aldığım bir şiir'di. Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi. Esenlik dilerim.
Bir zaman cennetten bir köşeydi Anadolu Dağdan bayırdan ovadan geçti köy yolu Koyun kuzu Çayır çimen otlardı diz boyu Ne köy kaldı ne köylü şehirde çöpçü oldu.