O' DUR SEV EMRİNİ VEREN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir düş’ e mi sarıldın yoksa anıldığın kadar mı mutlusun? O halde peşini toplamalıyım yüreğimin hem dökülen parçalardan sorumlu olan da ben değilim ne de sorunlu olan ve sorun etmediğim kadar kirini dünyanın asla da kinaye etmediğim kadar ve işte bükemediğim bileği öpüyorum sonra da başıma koyuyorum sevdiğim kadar coşkuyla insanları… Zemherilerde asılı bir çiçeksem eğer Mahzun gülüşlerimde de saklıyken neşe ve keder İzafi bir yolculuktur benimki İdame ettiğim ömrün arka bahçesinde saklı rüzgâr Bir o kadar içime esen Rüzgârın ta kendisiyim aslında… Sözcüklerim üşümez benim üşüdüğüm kadar İçimi ısıtansa iman gücüm ve sevgim Kimine göre zafiyet addedilen Gel gör ki sevgiyle doğdum ben Ve sevmeyi sevilmeyi öğrendiğim ailemden: Elimden tutan elbet biri var Hatta gözümü dahi açmamışken hayata Büzüldüğüm rahmi evrenin Anneme şerh düştüğüm bu bitimsiz sevdam Nasıl ki öğretendi Mevla’m… Çocuk kalbimde saklıdır da yalnızlığın İlahi tınısı elbet Kimsesizliğimi sonlandıran Andığım kadar O’nu mutluyum ben Ve illa ki huzur veren Her huzuruna çıktığımda aralıksız saklı tuttuğum İçimde en derinde Beni kurtarandır yine O Ne zamanki boylasam dibi. Devindiğim: sadece rahmetin ve inancın izini Sürdüğüm ve gizimde saklı gaipten gelen coşkum Manen evrenin en zengin insanıyım İnsanlığımı saklı tuttuğum kadar Aşka ve hayata zimmetli: Ziynetimdir sevgi ve İlahi Çağrı Ağrılarımı sonlandıran Kolay da değildir hani ölüp de dirilmek Bir çiçeksem eğer ki evrenin sunumu Açmayı dilediğim ise O’nun katı Dikenlerime nasıl da müteşekkir Hep de ben değil miyim çuvaldızı kendine batıran Bu yüzden başım diktir Mizacımsa neşeli bolca savurgan Nasıl ki severek çoğalıyorum Yazarak da eksiklerimi gideriyorum Kimisi şahken şahbaz Bense suskunluğuma dair bir ömür Dilbaz kalemimle koştuğum kadar rahmetin Hikmeti… En alasından yaşamanın meali Sevgiyi katık ettiğim her mevsim Dikişleri sökülse de zaman zaman yüreğimin Yetişen yine O Yatıştıran içimdeki çocuğu Metruk hecelerden cennete yuvarlandığım Yokuşları bir bir inip çıktığım Eh, kolay değil hani ermek hidayete Mazlumları sevdiğim kadar mutluyum. Yüreğim infilak eder her sustuğumda Elbet kalemin de direktifi Nasıl ki O’dur veren sev emrini Yazdığımdan ötesi yaşadığım Yaşadığım kadar sevgiye, İlahi Aşka zimmetli… |
sevgi ve iözlem vardı,Hakikat vardı,
o güzel yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla