NEFESE SES SESE NEFESyorgana yastığa dönmüş, bir köşede kıvrılmış, saatleri dinliyorum, bir sese hasret, tv’nin sesini açıyorum, düşüncelerim dağılsın, dünyam dağılsın diye, dağılan düşüncem değil, ben, sesleri duyuyorum, ama anlamı yok, değeri değmeyen , bir kaostu, öyle anlamsız, öyle değersiz, bir zaman olgusu, üstümden akıyor du, ben tüm bu olanları, nefese ses, sese nefes diye diye s’ayıklıyordum… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |