Ebemkuşağı Çizseydiniz Yüzümegizlice gülümsüyora benziyen tek tük yağmurdu çiseleyen ben ağlamıyordum alaca karanlıklarda kovaladığım gorgo’lardı sancılarım gecenin ortak çıldırılarında içinizde - izninizle - utangaç rüzgarmışcasına gezinen uzaklara bakışlı adamdım ben bulutların ak gizinde yüzen tanrısal ışıklar geziniyordu yüzünüzde yüreğinizden beslenen susuyordum ben yosun tutmuş hüzün artığıydım sessizliğinizde büyüyen ateş böcekleri yuvalanmıştı teninizde tadı yoktu tek kişilik ölümlerin bu yüzden bekliyordum - ömrümce bulamadığım - dört yapraklı yoncalar buluyordum gözlerinizde ve ilk şiiri yazıyordum ölümüme oysa doğmak kolaydı yeniden renklerinizle benden daha şaşkın ellerinizle ebemkuşağı çizseydiniz yüzüme.. |