***********************
Hürriyeti karanlık hücrelerin acımsı duraklarında
Uykuları gecelerin bitimsiz zamanında yitirdim.
Sensizliği uzak güneşlerin battığı yerde
Mutlulukları , bayramların sabahında tükettim.
***
Umutları uzak diyarlardan gelen mektuplarda
Hasretini dostsuz ve kimsesiz kaldığımda yaşadım.
Çareyi, yalnızlık sokaklarının sisli akşamlarında
Yokluğunu ; beni yok eden , yüreksizlerin kapısında aradım.
***
Hadi gel ! seninle silelim tüm hüzünleri içerimizden
Gidelim yapayalnız, ruhsuzlardan çok ırak.
Gözlerimize yaş ; gönüllerimize acıların olmadığı yerlere
Hadi gel !
Üstelik ayrılıklar bile olmamalı aramızda.
***
Öyle bir evren ki düşün... yalnız, ama yalnız
İkimizin. Yalnız bizim.
Gökyüzü gibi sonsuz ve masmavi
Bir ırmak gibi, Fırat gibi hür ...
Sonsuz ormanlar gibi renkli , mutlu .
***
Hadi gel !
Anlayacağın bir rüya... bir masalı yaşayalım
Artık hapsedilmesin ellerin, yüreğim seninle
Sen çıkmıyorsun ; her anın, benim beyin hücremde
Suçsuz yüreğinin masumluğunda bir sevda
Anlayacağın öyle bir müjde ki ;
Af çıktı diye sevinen sen- ben, senin gibiler.
***
Ah ! ne zaman ben sevinsem ki işte
Ayrılık mahkumuyum bil
Yüreğime vurulmuş paslı zalim kilitler
Bağlamış her şey elimi ayağımı
Gidemem ki hücremden öteye ...
***
Gecenin sessizliğinde, rayların uzunluğunda
Umutların yetimliğinde
Camlardaki yağmur tanelerinde
Nasıl canımı acıtırsa acıtsın yokluğun
Sen benimlesin her anımda ;
Gecemde ve gündüzümde, boğazıma tıkanan ekmeğimde
Sen benimlesin ; beynimde , yüreğimde
Baktığım her yerde ... her şeyde ...
Benimlesin... benimlesin Gülümm !!!!
***

Günay Koçak 22.3.2022