Sızım Kanar
...
Kardelen görürüm Masumiyet çiçeği gibi açar Işıksız hülyalarımın gecesinde Duygular körpeleşip kayar Yüreğimi inceden bir sızı sarar İsyanlarımla sol yanım kanar Rüzgarında derdim derdime ulanır Isınmaya çalışan düşüncem donar Karanlık sokaklarında içim daralır Kılcal damarlarım acısından yarılır, Dökülür damla damla acılar Her damlasında çaresizlik saçılır Aşklar ülkesinde mevsim hep soğuk kalır Aşkımın nihavedi olur göz yaşlarım Yüreğimde kalan alacalarda saklanır. ... Hayatımdaki isyanlar uzatmış ayaklarını Can çekişen umutlara kul olmuş serkeşim Sevdamızın ruhunda vefasızlık mı var? Yoksa sevgi suladığım şehir neden yanar Gölgemin üstünde eğik başlar Umarsız yapraklar tekrar açar Arsızca oklarını umuduma saplar Sızımın gölgesi şafakla yanar, Sabaha ulaşamadan uyanır aşklar İsyanımda sabahlar sessizce ağlar Yüreğimin tam ortasında durur Sana kanmayan ruhum kanar İsyan günlerimi sızı basınca Gözlerin gölgeme akınca Gözlerimde isyanımın izi kalır, Yanık sevdaların yanında arsızca İsyanımı içip içip bağrım yanar Sensiz ruhum sessiz kanar |
tıpkı yokluğun varlığa eşlik ettiği gibi
her yoklukta insan yeniden ç/ağlar
ve işte sevginin meali
çiçekler hep kırılgan görünümlü lakin ona güç verendir kökü ve inancı
çiçek deyip de geçmemeli
bunca çirkinliği yok saymak yoksa nasıl mümkün olurdu?
sonsuz içten selam ve saygılarımla