BIRAK LAL DİLLER ACITSIN İÇİMİZİ
kulak tırmalayan çığlıklarımıza
kaç kalp atışı dayanır yaşadıklarımızın ne kadarı gerçek ne kadarı uydurma biliyor muyuz müjganlarında asılı kalmayı gülüşlerinde uykuya dalmayı özlüyorum beni yakmalı şemsin karanlığı ıskalamalı gülleri senin için topluyorum bu yüreği de senin için besliyorum ismini maviye boyayan fırtınaya eyvallah diyorum masum ıslıkların gece yankısında günün boğazı dolsa da saatimi her daim sana kuruyorum yokluğunsa çıkmazı yok tutunması da yalnızlığı anlatan sadece biz kulak asanı yok bırak lal diller acıtsın içimizi zira bu esaretin müptelası yok |