sen Ankara gibisin
SEN ANKARA GİBİSİN
Sen Ankara gibisin Soğuk, katı, yabancı... Sen Ankara gibisin, Ruhun, gözlerin kadar karlı! Güvendiği dağlara karlar yağar ellerin. Bana kalır mazimi Çalan deruni acı. Rayihanla meczolur Medcezirler şeb vakti. Sana doğru süzülür Bu gölge ey dilruba! Aşka güven olmaz Bilirim, adet bu ya... Güvendikçe zemmoldu Ferhat, Mecnun, Mem ü Zal! - Baranî |