SESSİZ ZULÜM
(Sovyetler döneminde tüm Orta Asya’da...)
Astana sokaklarında bir yaz şarkısı çınlıyor. Kaldırım taşları kadar sert Bakışların ürpertiyor içimi N’oldu? Astana üstünde bin gonca bulut Gölgeliyor kaldırım taşlarını... Yüzün sarı, sesin titrek çocuk. N’oldu? Derken kopuyor sanki kıyamet! Kan terliyor yer, gök... Başlıyor savaş marşı. Düşüyor savaşlara gebe, Türkistan’ın göbeğine Ansızın bir Rus bombası. Kulaklar sağır, istersen bağır. Geçiyor konvoylar ağır ağır… Cinnet, katliam, vahşet Ne kadar kelime varsa. Kusmuş gibi benliğini Bu yaşanmaz hayata!.. Astana sokaklarında bir çocuk. Elbisesi yırtık, gözleri boncuk. Sebebini, sükûtunun Bildim artık çocuk!.. - Baranî |