muştusu ayrı bir ihtişamdır baharıntütsülenmiş balık tadı dilime kokusu ceketime sinerken kompartman köşelerinde k/ömür kokulu çay içer gibi sade bir hayali d/okuyorum steplerin s/uçsuzluğunda bulutlara dokunmaya direnen tanımsız gergeflerde eni konu bir tren düşü insan bu alışıyor,ritmine rayların ve vagonların insan bu alışıyor uğultu senfonisine sahi sen hiç üşüdün mü iki vagonun birleştiği küçük odacıkta her istasyona yazılmış özge şiir var mıdır ya da banklarda geceleyen şair sanırım her köşesine sinmiş elveda hikayeleri tıkanır genzine garın belki bu yüzden peronlarda hüzünler hıçkırıkla yıkanır belki bu yüzden muştusu ayrı bir ihtişamdır baharın Farzımuhal |