ebe sobe// . . . ne vakit doğdum bilmiyorum yaşadığım baki, nefs-i vadem haki eyvallah, eyvallah ta uzatmalardayım sanki ne vakit harflensem göğe, boy versem bir şiirin toprağına ikiye bölünüyor kalbi delik kalemim esi ya da ertesiyim en flu, duru takvimi eylülün bulanık yüzüyüm doğmayan belkilerin, sizlere ömür keşkelerin ne vakit sevsem sevesimi öldürüyor aşk en hali hevesimi kıtlığım aşk’a, yalnızlığım bamb’aşk’a dert te etmiyorum artık kendimi ne vakit güneş bir buluta ebelense sobelenecek bir mezar buluyorum kendime… . . . // ilhanaşıcışubatikibinyirmiiki |
Kutluyorum kaleminizi
Hep ilhamla