ÖNÜMÜZ ARDIMIZ SÖBE
Kilit vurulmazdı kapımıza
kilidimiz kapı ardı ya bir odun ya bir taş parçası çalınmazdı kapımız, vurulup kırılmazdı baskın yapılmazdı gece yarısı evimize bir karanlık basardı evimizi yetişirdi imdadımıza pencereden sızan ay ışığı olmadı elimizde çıra bir ‘’ oyn ‘’ sesine açılırdı kapımız ‘’ oyn’’ diyen yedi yabancı da olsa buyur edilirdi içeri derdine derman olunur yolcu edilirdi kandırmaca, kazığa oturmaca mala çökmece cüzdan söğüşlemece nedir bilmezdik birinin bağından bir salkım üzüm alsak da ayıp değildi göz hakkıydı aldığımız almasak bağ gücenirdi, bağban gücenirdi yolda yürürken türkü söylerdik korkmazdık gölgemizden dönüp bakmazdık arkamıza önümüz ardımız söbelenir oldu İbrahim ŞAHİN FOTO: Pinterest Bir şiir yaymalı çiy düşmemiş yapraklara yüreğin deminde sözcüklerin tadı busede kara defterler kapalı köşede demeli bir şiirim var hasretlerimi sır gibi saklayan arada beni kollayıp kucaklayan sarılıp öpen Bir şiir yazmalı yalnızlığımda baş altı yastığım karanlığımda yorganım Bir şiir yazmalı sabaha uyanacağım bir şiir yazmalı yürek yangınına körük bazen yelpaze bazen serpilesi su bazen yaraya merhem bazen sargı bazen yanağa düşen damla bazen yanakta gonca |