Beklerken Hüzünlü Mevsimin Güzünü
Böylesi havalarda düşerim dipsiz
kuyuya Katran gecesi,karanlık kabuslarla Yusuf gibi yansamda aşkın harında Sabahı beklemek ne zor şeymiş Semayı aralayıp kara kabuslardan kurtulmak Belki biz hiç bilmeden nereye gittiğini Fark etmeden tuttuk aşkın elini Belki biz hiç bilmeden nerede bittiğini Uykusuz geçen her gecenin kıymetini Ömürden eksilirmiş biz bilemedik Böylesi,gecede ölmüşüm,vakitsiz düşlerle Uzak,tan vaktinden ötelerde Bir,şafak vakti vurulmuşum Haberi şehre,adımı yıldızlara Kokumu,dağlara savurmuşum Yakından geliyor,şimdi baharın sesi İçimde,şenleniyor bir çocuğun sesi Yalnızlığımla,birleşmiş o gözleri Unutulupta hatırlanan her şeyi Yaşadıklarını yaşamadın say der gibi Beklerken,hüzünlü mevsimin güzünü Sararıp,solarken,sizde gülmez yüzümü Alıp hüznümü,sarıp hüsrana yükümü Sarı çiğdemler,defnederken aşkın közünü Vefa görmeden,öldü,yazmışlar,son sözü Şimdi!bedenimi huzurla toprağa uzatıp Özlemi göklere,kırgınlığı bulutlara bırakıp Açınca,sarı çiğdemler,başımda uzanıp Renkli günlere,gögsüme açıp sunuyorum Özgürlüklerin baş kenti bahara kendimi |