UNUTULDUM
UNUTULDUM
Acınası hâlim var, yâr gitti böyle oldum, Susadıkca sevgiye har içtim yudum yudum. Yârim dönse tanır mı, tomurcuk idim soldum? Gidilip dönülmez ki, ben çoktan unutuldum. Yâre olan hasretim amma da ağlatır ha! Sol yanıma saplanan çıkar mı ki bir daha? Hep savrulup dururum karanlık bir ummanda, Haykırsam duyulmaz ki, ben çoktan unutuldum. Keşke bulut içinde, bozkırlarda olsaydım; Sarıp kar tanesini yalçın dağda kalsaydım. Ya da kızıl kum gibi özgürce savrulsaydım, Çöller de geçilmez ki, ben çoktan unutuldum. Mehmet Semercio |
Güzeldi eser, her zaman ki tat ve deminde ve de güzelliğinde
Biz de okuduk, kutladık yürekten
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın