NiyazBir sonbaharın duldasında sevdim seni Yeşile boyadım sarı güz rengini Ruhunun isyana açık her deminde Tüm isyanlarını bastırdım bir bir içimde Bir hasretin gölgesinde sardım seni Güneş gibi doğup ısıtmaktı sıcağımda Bilemezdim bulutun güneşe küsüp Dolu yağdırıp tenimde üşüyeceğini Bir çocuğun düşlerinde gördüm seni Gül/dü çocuk yanın, güldü masumca Hiç düşünmedim büyüyen çocuk yanlarımızın Yavaş yavaş o masumiyetinden uzaklaşacağını Bir kandil gecesinde niyaz ettim seni Yerle yeksan semadan indin avuçlarıma Zühre yıldızı kadar parlak ışıl ışıldı yüzün Işığında can buldum baş tacı ettim seni Kardelen |