Zavallı
Çiçekler dikilir elbet bu karanlık bahçelere,
Bak kanlı gözlerime, Sefilliğime, pespayeliğime, Tekmeler yağmur oldu, hâlâ ayaktayım diye, Tekneler saplanır bir gün kıyılarıma, Sular çekilir elbet bu virane bataklıktan, Ve çürümüş ve kurumuş bir harabe bırakırım ardımda, İnsanlar yaşar, Yaşasınlar bırak, Ve ben taşarım, Gözbebeklerimden dışarı. |