Kader kara yazmış, bizim yazıyı
Ta ciğerden verdi azgın sızıyı
Öpüp okşatmadı, körpe kuzuyu
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm

Felek düşürdü, civa batağına
Erken yatırdı, ölüm yatağına
Acılar saldı, garip otağına
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm

Dostların elinde oyuncak olduk
Ağladık inledik, gam ile dolduk
Bayramlarda seyranda, yalnız kaldık
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm

Yaşımız olsa da otuz, kırk, elli
Babamın yokluğu, her zaman belli
Gönül almaz giymeyi, allı güllü
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm

Daha gençti doymadık babamıza
Kimse ortak olmadı acımıza
Birçoğu zehir oldu, çorbamıza
Küstüm kadere bu, yüzden küskünüm

Tozoğlu der özde, ateşim sönmez
Gidenden haber yok, geriye dönmez
Ağlamak faydasız, gözde yaş dinmez
Küstüm kadere bu, yüzden küskünüm

Mustafa AK (TOZOĞLU)