KÖYDEN MEKTUP – 17
Gış gıyamet ceryanı yok telinde
Tülgüyoruz, koşuyoruz arkıdeş Vicdansızın, insafsızın elinde Buz kesiyor, üşüyoruz arkıdeş. Çarşı pazar daramızı tartarken Dümdüz etti burnumuzu sürterken Geçim derdi günden güne artarken Uçurumdan düşüyoruz arkıdeş. Terk-i diyar güvercini, kekliği Husa ağız tadı karın tokluğu Düşündükçe var içinde yokluğu Öfkelenip coşuyoruz arkıdeş. Hâle bakıp düşüyoruz hayrete Elde sıfır, yazık bunca gayrete Çekilecek kalmaz derler ahrete Pişmanlıkta pişiyoruz arkıdeş. İlanaca gündüz vakti dürlenip Akşam yorgan, çul çaputa bürlenip Göğe bakıp yerle birlik ırlanıp Şişim şişim şişiyoruz arkıdeş. Bir tarafta bizi gıran salgınlar Bir tarafta evi saran yangınlar Bir tarafta usangınlar, bıggınlar Dertten derde aşıyoruz arkıdeş. İrtifası yükseldikçe düşkünlük Üstümüze çöreklenmiş pişkinlik Var oldukça başımızda şaşkınlık Düz yollarda şaşıyoruz arkıdeş Ağamız har vurup harman savurup Faturayı bize keser kudurup İşte böyle, yoktan bulup buşurup Kıt kanaat yaşıyoruz arkıdeş. 09.02.2022 Salih ERDEM |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________________Selamlar saygılar