Geçer zaman rüya gibi
Ömür gerçek olsada
Adı bir rüya Gelip geçer göz açıp Kapayana kadar Hayat sahnesinde Gelip düştüğünde Takvimdeki son yaprak Kalmaz mecalin dizde Takat kesilir kolda Anılar uçuşur Gözünde sağında solunda Çoğu uykusuz geçer Sessiz siyah geceler Bir yanın hırçın Karadeniz Diğeri buzul çağı soğuk buz kitleleri Savurur seni her ikisi Bir o yana bir bu yana Adresiz gibi his edersin kendini Hayat çekilmez olur zaman zaman Alıp gidesin gelir başını Hiç görmediğin ismini bilmediğin yerlere Belki kayıp eski seni bulmak için Bu ruhu halyetin hissiyatı Oysa bir oyalama gelmez giden zaman bilirsin Yalnızlık rüzgarı eser bazen üstüne Ansızın saati beli olmayan saate Ağır aksak adımlarla Yıkılmadan Yürümeye çalışırsın Yıkıldığını görüp sevinmesin düşmanın diye Ömürdeki son andaki deme kadar |