HALİNE AĞLA EMEKLİ
Boşuna ağlama, gözyaşını görmezler
Emekli ne yer ne içer, onu bilmezler
Kendileri yerler, emekliye vermezler
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Yürümeyi unuttuk, hal kalmadı dizde
Dert çile üstüne, misafir oldu bizde
Adımızı unuttuk, vicdan yokmu sizde
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Yemeğini yer emekli günde, bir öğün
Sıktıkça sıktılar seni, çıkmıyor suyun
İdareciliği bilmek, en güzel huyun
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Evde kumanyası yoktur, pişmiyor aşlar
Emekliye maaş yetmiyor, zor bu işler
Kalbindeki o sancılar, geceden başlar
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Geçinemeyen emekli, aş iş peşinde
Hükümetler boza pişiriyor, döşünde
Midesi aç kalır, yağsız pişen aşında
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Maaşlar yetmiyor, bir iş daha bulmalı
İnsanca yaşamak, onun hakkı olmalı
Pazara gidince, boş filesi dolmalı
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Emeklide yara çok, yaraları sarın
Maaşına zam için, bir karara varın
Evinde yiyeceği yok, doymuyor karın
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Yirmi altı yıl çalıştı, bir gün görmedi
Çok zaman aç kaldı, sırlarını vermedi
Türlü dert çekti, dostuna bile demedi
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Haksızlık karşısında, tutmadı dilini
Emekli oldu, soran kalmadı halini
Maaşı azaldı, kırdı onun belini
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Emekli kim desen, açlık yokluk babası
Karın doyurmak içindi, bütün çabası
Fatura kira derken, pişmiyor çorbası
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Kimseden beklemiyor o, hiçbir kıyağı
O senelerce, çalışıp durdu bayağı
Emekliysen, öyle değil kazın ayağı
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Yıllarca sürünür, bilmez nedir nedeni
Çalıştı yoruldu, dayanmıyor bedeni
Kârdan sayıyor hükümet, ölüp gideni
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Torunlarına, hiçbir hediye alamaz
Tek başına kalır, can yoldaşı bulamaz
İtilip kalkılır, hiçbir yerde kalamaz
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Emekliler ne yapacak, böyle düzende
İnan hiç ahlak kalmamış, seni ezende
Hayrı vefası yok, seni candan sevende
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Emeklilerin sırtından, dünyayı gezin
Senelerce ezdiniz, biraz daha ezin
Emekliye kuru ekmek, bal kaymak sizin
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Verdiğiniz üç kuruşla, kapanmaz yara
Emeklilerin sırtından, geçmeyin kâra
Sebebi sizlersiniz, düşürdünüz dara
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Emekliler çalıştı, yobazlar götürdü
Verilmeyen hakkımızı, kime yetirdi
Memleketimin malını, yedi bitirdi
Oturup sen bu derdine, ağla emekli

Der Midayet, ne olur emeklinin hali
Yokluk kader dendi ona, kırıldı beli
Rahat edeceğim derken, boş kaldı eli
Oturup sen bu derdine, ağla emekli
(1428) Ekim 2021
Şair Midayet Kara