Bu Son Olsun
Bir hintli misali
teksas sokaklarını adımlıyorum kumaşım ne ki benim kâbus oluyor dogmalarım insanların ağzında kendimi hiç ediyorum Anlaşmışlar arasında anlaşılmayı beklemek ve korkmadan yaşamak hiç hesap vermeden suçluysam namluyu dayasınlar alnıma düşürmesinler adımı dillerinden razıyım olacaklara Bir afrikalının yüzündeki tebessümü düşünün bir tek dişlerinin beyazına bulaşacak lekeden ne diye korksun ki kalbim adım gibi eminim biliyorlar suçsuzum varsın gebersinler kibirden Ben var olan yegane hakikata dayadım sırtımı devlet güvencesi ne eder ki yanında kim çıkıp söndürebilir ışığımı ümitle beklerim girmeyi sancağın altına haksızlığa uğramışlığım son olsun |