SENDEN BİR SÖZ GEREK
Sıkıştım bir ceviz kabuğuna
Toprağımın suyuna karıştı çaresizlik Bir tohum gerek bana baharın kalbinden Yanıma yer yapmaya kedin gerek... Avuçlarıma dökülen hayalhanem Devrilir üstüme bir mezardan Çaresizlik dedim ya Uzaktan bir destan yazan Eli kucağında Gülen yüzünde Senden bir söz gerek... Ruhum sıkıştı yeniden içime Çıkışlarım karardı Öylece birikti içime hüzün dağı Keşke olsaydın Kış artık ruhum Dedim ya çaresizlik Bu yüzden gelmen gerek Bana senden aklıma hakim sözlerin gerek... |