YILLAR
* * * YILLAR * * *
Hazanı görmeden evveli mevsim Çiçek açan daldı geçen o yıllar Yaşamaya dair vardı hevesim Peteğinde baldı geçen o yıllar Sonradan anladım ömrüm çalıyor Her geçen gün benden bir şey alıyor Yaşanan mazide, dünde kalıyor Sanki esen yeldi geçen o yıllar Kazık çakan varmı yalan dünyaya Meğil etme olur olmaz hülyaya Firavunu hapis edip deryaya Bir kalemde sildi geçen o yıllar Bihaber yaşarken kısa zamanı Unuttum kopacak olan tufanı Alıp götürürken benden ihvanı Dersin dilsiz, laldı geçen o yıllar Hazanla dönersin kuru yaprağa Çürürsün düşünce kara toprağa Varınca musalla denen durağa NEFESİ’de kuldu geçen o yıllar Nefesi (Orhan ÖZER) |