Dokunmayın kederimiz aşmış en yüce dağı
Yaramız pas kokuyor yanar canımız bizim,
Koparılmış olsada düğüm düğüm her bağı
Aman diyene yine akar kanımız bizim.

Biz sevdası göğsünde korla dövülenleriz
Acıyla sarmaş dolaş boynu bükülenleriz
İsmimiz anılmadan sessizce ölenleriz
Kalabalık içinde boş her yanımız bizim.

Geçeriz karanlığın içinden bükülerek
Akıp gideriz berrak su gibi dökülerek
Dilimiz mühürlense kalbimiz çözülerek
Bağrımızda basılı her taş anımız bizim.

Biz ki hayat yolunda hep yokuşa koşanız
Bir adıma bir ömrü, bir nefeste aşanız
Tek damla göz yaşına derya deniz taşanız
Varla yok arasında sırdır tanımız bizim.

Kor oluruz ateşin süzülürüz koynunda
İnce bir ip gibiyiz kendimizin boynunda
Kaybında ziyanı yok bu kader oyununda
Zinciri kopmuş gurur tek şeytanımız bizim.