Külfet
Külfet
Binalara odalara sığamadım Duvarlar dans ediyor tavan çöküyor Eşyalar geziniyor ortalıkta Sarhoşluğumun üstüne Kabulümdür Sessizliğim sensizliğin Sen yoksun benim tadım yok Buraların tadı hiç yok Sabahlarım uykulu duraklarda Gözlerim ayak uçlarıma sürgün Yüzüm yüzüme, yüzüm gözüme küs Ölüme meyilli intihar manyağına döndüm Her tehlikeye atlayasım var gözü kara Birilerini yakarım korkusu içimde Kendi yok oluşuma O yüzden tenha ıssız yerlerde geziniyorum Şimdi bir melek inse gökten yanında o peri Kanadına bindirip gezdirse cennet diyarı Kıskansa beni dost düşmanı ağyarı Yok anam yok benden bir halt olmaz gayri Derler adam olmaz bu deli Şimdi dünyanın balı cevheri Şimdi yaz bahar zemheri Ay da bir güzel, kameri Ölüm kokuyor üstüm başım Coşkûnî |
Karamsarlık ve bedbin'lik duygularını okuyucuya yansıtan bir şiir.
Kutlarım...esenlik dilerim.