Hayat işte zor karışık bilinmez...
Ne zormuş hayatı omuzda taşımak
Yüreğe ağır hesaplar bırakmak Dillenen geceye hüküm giydirmek Ve sonra giydirdiğini soymak siyahta Duvar diplerinde saklı gizli ağlamak Kimse görmesin bilmesin diye Hayatı yorgun kılmak bedende Bedeni yorgun kılmak hayatta Rüzgârın esiri olmuş acıtan ne varsa yürekte Anne baba sevgisine avuç açmak dilencinin yüzünde Zor olan ne varsa omuzumuza almışız haberimiz olmadan Ne kolaymış söylenenleri kabullenmek Ne karışıkmış bilinmezliğe imza atıp Yarınların esareti altında olmak Yüreğe bir nebze umutla asılmak Ve umudu yitirmişken yitirilmemiş gerçek olarak avuçta saklamak Hayata bel bağlamak Kimi zaman ipi koparıp özgür bırakmak cellâdın elinde Kimi zamansa özgürlüğe yem bırakmak bedeni Karışıklığın sembolüymüş aslında insanların çeşitli kılıkları Her/güne başka bir ’ben,sen,o ’olarak uyandırmakmış bedeni güneşe Düşsel düşüncelerden yola çıkarak gerçeğe adım attığını sanmakmış mavilik Çok karışıkmış aslında bilinmezlikte bilipte bilmemezlikten gelmek Daha uygun cevapmış... Ve şimdi mi ? Ne hesaplaşmalar hesaplaşma Ne/de gülüşler gülüş Ne yaşlar damla olup yüreğe akıyor Ne yakarışlar yürek sesine ulaşıyor Ne yalanlar yalan artık Ne doğrular doğru İnanılan en temiz kâbus bile İnanılan en masum düşten daha az can yakıyor Gecede varoluş halbuki kayboluşa giden sessiz bir gemi Duvarların izinde mıhlanan çığlıklar Gece sessiz bir gemi bu/gece yüreğimde Kimisine dargın hayat Gördüklerimle yetiniyorum şimdilerde Gördüklerim,duyduklarım can acıttı zamanında ve şimdi; Hayata bakmasını biliyorum Hadi karşındayım bakışalım hayat ! |
Gördüklerim,duyduklarım can acıttı zamanında
ve şimdi;
Hayata bakmasını biliyorum
Hadi karşındayım bakışalım hayat !
hayat bir mücadeledir her şeyiyle bu mücadeleyi her şeyi göze alanlar kazanız siz de bu şiirle hayata meydan okuyorsunuz ve ben başaracağınıza inanıyorum inancınızı kaybetmeyin