BEN SENİ ÖZLÜYORUM...Kızıllığında kaybettim gök’ün mavisini Siyaha bıraktım gün ışığını Yalın ayak koşuyorum rüyalarıma Uçurumlara asıyorum göz/yaşları mı Ben seni özledim gelmeyen çocukluğum Düşlerim yanık Hayâllerim küflü Gözlerim nemli Ben seni özlüyorum Masallara yürüyorum yokluğunda Çakıl taşlarını ezip geçiyorum yüreğimden Kulağıma asılmış geçmişin sesleri Mırıldanıyor dilim sessizce bulutlara Ben seni özlüyorum Masallar yitik Çakıl taşları kanlı Kulağım sağır Ben seni özlüyorum Gözlerin saklı kaldı yüzümde Yüreğimde halâ gözlerinin sisi Elini uzatıyorsun tutamayıp yatağıma düşüyorum Ellerimde sıcak ellerin, ruhun yaşıyor bedenimde Ben seni özlüyorum içimde yeşeren çocukluğum… Düşlerim yandı ay’ın teninde Yıldızlar okşadı gecenin mührünü ellerinle Kirli gülüşüm aydınlandı yitik sabahlarımda Ben seni özledim içimdeki susmak bilmeyen çığlığım Ben seni özlüyorum bir türkü çocukluğum |
Siyaha bıraktım gün ışığını
Yalın ayak koşuyorum rüyalarıma
Uçurumlara asıyorum göz/yaşları mı
Ben seni özledim gelmeyen çocukluğum
bende çocukluğu bir kez daha özlediğimi hissettim bu şiiri okurken
her şey ne kadar güzeldi saf ve temiz... yüreğinize sağlık...tebrikler okuduğum iyi şiirlerden biriydi...