Bahtını kış ayazında gören kadın
sesli düşünüyorum...!
sesim sesine değmediğinde sözlerimi sadece bir şiirde bir türkü eşliğinde yüreğin umudunu kestiğinde bir bak...! gözlerin ufku tararken bulutlar beni resmeder görmezmisin...? bir işit...! kulaklarına fısıldayan rüzgarı verdiğim sözleri hatırlatır duymazmısın...? güneşe söyle...! bahtını kış ayazında gören kadın pencere aralığından sızsın buz kesen yüreğini benle ısıtsın çünkü ben her yeni doğan umutta yeşeren her seferden zaferle dönen her seferimin zaferini senin yüreğinde gören ölmüş çiçeklerde tekrar tekrar sana geri dönen bir tek benim çünkü seni kıştan çıkarıp bahara yalnızca ben gülümsetirim bilmezmisin...? |