Kişilik, kimliğe, Bakmaz konuşur
Şiir konusunda, ders verir bana
Beni sevmeyene, gidip yanaşır
Gına gelir dostlar, bu yüzden gına
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Ben kendime, şair, azam, demedim
Her canlıya çoktur, şu merhametim
Kendimi korumak, mukavemetim
Akıl, fikir versin, yaratan ona
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Biz gönül ehliyiz, gönül kırmayız
Sükut ederiz de, sözle vurmayız
Dalaşa girmeyi, uygun görmeyiz
İşimiz olmaz hiç, şöhretten yana
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Şairler de olur, en güzel duygu
Kırarım diyerek, yürekte kaygı
Olmalı her zaman, insana saygı
Şiirde, yazıda, sözdeki mana
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Ben hep düşünürüm, inceden ince
Hani duraklarım, şair denince
Doğrumu, değil mi, araştır önce
Karşında duranı, derim ki sına
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Boşa gitmemeli, verilen emek
Şarttır her bir işte, hakça terlemek
Yakışmaz sen şair, değilsin demek
Bu yüzden zor çıkar, bir ibni Sina
Şiir ne bilmeyen ders verir bana

Dostluğun yerini, düşmanlık aldı
Manayı bırakan, maddeye daldı
İşte geldik, gidiyoruz, ne kaldı
Lüzumsuz kurbandır, can olan cana
Hiç şansım olmadı, dostluktan yana

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

GINA GELMEK : Bıkmak, kendini anlatmaktan usanmak
MUKAVEMET : karşı koyma, karşı durma, dayanma, dayanıklılık
SÜKUT : Susmak
DALAŞ : Kavga, gürültü, bağırıp, çığırma