SÖZÜM KALMADI
Genç yaşımda soldu yaşamın rengi
Şevk ile bakacak gözüm kalmadı Bulmadı bu gönül dengine dengi Kaderde gülecek yüzüm kalmadı Bitmişim, ne bugün ne yarın varım Gönlümün dağında erimez karım Hiç tamam olmadım, her zaman yarım Umut besleyecek özüm kalmadı Var mıdır ben gibi zehir söz yutan Yaptığın zulümdür Allah’tan utan Sevgidir insanı hayatta tutan Dilimde bir güzel sözüm kalmadı Kan kusup kızılcık şerbeti içtim Vefa bilmezlerden acılar biçtim Ne dost ne de kardeş hepsinden geçtim Yalnızlığa çare çözüm kalmadı Sevmeyi bilmeyen kıymet bilir mi Kırılan bir kalpte heves kalır mı Esse deli rüzgar alev alır mı Yelle tutuşacak közüm kalmadı Hatice Olkuner |
Umutla bekledim bitsin bu çile
Lanetler olsun pot sözlü dile
Kapılmışım boz bulanık bir sele
Tutunacak bir tek dalım kalmadı
——————————Kul Seyyah